اتاق تعاون کانون همبستگی و مشارکت عمومی شرکت های تعاونی و اتحادیه ها برای دستیابی به اهداف بخش تعاون است. این اتاق در سال 1373با هدف بهبود وضعیت تعاونی ها و به دنبال آن بهبود فضای کسب و کار شکل گرفته است. اتاق تعاون دارای شخصیت حقوقی است و احتیاج به ثبت ندارد.
هر اتاق تعاون دارای ارکان ذیل است :
مجمع نمایندگان ، هیئت مدیره و هیئت بازرسی

    مجمع نمایندگان

اعضای مجمع نمایندگان اتاق های تعاون مرکزی، استان و شهرستان ها که برای مدت سه سال انتخاب می شوند، دارای وظایف و اختیارات ذیلند :
- رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره ترازنامه و سایر گزارش های هیأت مدیره، پس از رویت اظهار نظر هیأت بازرسی
- تعیین دو نفر بازرس برای عضویت در هیأت بازرسی (هیأت بازرسی اتاق تعاون سه عضو دارد و نفر سوم را وزارت تعاون تعیین می کند).
- تعیین هیأت مدیره اتاق تعاون
- رسیدگی به گزارش های هیأت بازرسی
- تصویب برنامه و بودجه سالانه اتاق تعاون، پیشنهادی از طرف هیأت مدیره
- بررسی پیشنهادهای مربوط به اساسنامه و آیین نامه های اتاق تعاون و تأیید آنها برای تصویب نهایی وزیر تعاون

    هیئت مدیره اتاق تعاون

هیئت مدیره اتاق های تعاون ، دارای سه تا هفت نفر عضو اصلی و دو نفر عضو علی البدل است که مجمع نمایندگان آن ها را از میان اعضای تعاونی ها برای مدت سه سال انتخاب می کند. اعضای هیئت مدیره، حتی الامکان از اعضای تعاونی های کشاورزی، روستایی، عشایری، صنعتی، معدنی، عمران شهری و روستایی، و توزیع انتخاب می شوند. هیئت مدیره از بین اعضای خود، یک نفر را به ریاست هیئت مدیره برمی گزیند.

    هیئت بازرسی اتاق تعاون

هیئت بازرسی اتاق تعاون دارای سه نفر عضو است که دو نفر آن ها را مجمع نمایندگان و یک نفر دیگر را وزارت تعاون تعیین می کند. وظایف و اختیارات هیئت بازرسی به شرح ذیل است :
- نظارت و بازرسی مستمر، از نظر رعایت قوانین و مقررات مربوط و رعایت اساسنامه و آیین نامه های اتاق تعاون ؛
- رسیدگی به حساب ها ، دفاتر ، اسناد و صورت های مالی ، از قبیل ترازنامه و عملکرد مالی و گزارش آن ها به مجمع نمایندگان اتاق تعاون و وزارت تعاون ؛
- بررسی شکایت ها و تخلفات مربوط به اتاق تعاون و گزارش آن ها به مراجع ذی ربط ؛
- ارائه گزارش های سالانه و نوبتی به مجمع نمایندگان اتاق تعاون و وزارت تعاون ، از نظر وضعیت فعالیت های اتاق تعاون و رعایت قوانین و مقررات و اظهارنظر درباره گزارش های هیئت مدیره .
لازم است یادآوری کنیم که هیئت مدیره مکلف است اسناد و مدارک درخواستی هیئت بازرسی را در اختیار آن قرار دهند.
اعضای هیئت بازرسی، حق الزحمه دریافت می کنند و مجمع نمایندگان مقدار آن را تعیین می کند.

    چند مطلب

- وزارت تعاون بر انتخابات اعضای هیئت مدیره و اعضای هیئت بازرسی اتاق های تعاون نظارت می کند.
- اعضای هیئت مدیره، اعضای هیئت بازرسی و دبیران اتاق های تعاون باید دارای شرایط مقرر در ماده 38 قانون بخش تعاونی باشند.
- در موارد ذیل عضویت شرکت تعاونی یا اتحادیه تعاونی در اتاق تعاون ، با تصویب مجمع نمایندگان اتاق لغو می شود :
انحلال شرکت یا اتحادیه ؛
عدم پرداخت به موقع حق عضویت سالانه ، بعد از سه بار تذکر کتبی که فاصله هر تذکر حداقل یک ماه باشد ؛
تخلف از قوانین و مقررات بخش تعاونی و اساسنامه و آیین نامه های اتاق تعاون ؛
ارتکاب اعمالی که باعث وارد شدن خسارت به اتاق، اعم از مادی یا معنوی شود.
ناگفته نماند که شرکت یا اتحادیه تعاونی عضو اتاق تعاون ، با ارائه تصمیم مجمع عمومی عادی خود دایر بر خروج از اتاق تعاون ، می تواند خارج شدن از عضویت اتاق را درخواست کند.

منظور ازعدم فعالیت شرکت چیست؟
عدم فعالیت یعنی اینکه حساب بانک شرکت تأسیس شده هیچگونه گردشی نداشته باشد، حتی برای مصارف شخصی.
" ثبت تغییرات اشخاص حقوقی با ۵ سال عدم فعالیت منوط به اخذ مفاصا حساب مالیاتی است."
• مفاصا حساب چیست؟
مفاصا، در اصل به معنای تصفیه کردن می باشد و در واقع می توان گفت به معنای سندی است که پس از رسیدگی به حساب شخصی یا مالیات مؤدی مبنی بر تصفیه حساب او به وی می دهند.
• جهت اعلام عدم فعالیت شرکت و معافیت مالیاتی به نکات زیر توجه فرمایید :
پس از ثبت شرکت مشخصات شما از طریق اداره ثبت شرکتها به اداره دارایی گزارش خواهد شد، شما می توانید با رعایت یکسری اصول کلی که به اختصار بیان می شود درصورت عدم فعالیت هم، مشمول جریمه مالیاتی نشوید.
1- بر اساس ماده ۱۸۴ قانون مالیاتهای مستقیم ادارات ثبت مکلفند در آخرهرماه فهرست کامل شرکتها و مؤسساتی را که درطول ماه به ثبت می رسند و تغییرات حاصله درمورد شرکت ها و مؤسسات موجود و نیز نام اشخاص حقیقی یا حقوقی را که دفتر قانونی به ثبت رسانده اند با ذکر تعداد دفاتر ثبت شده و شماره های آن به اداره امور مالیاتی محل اقامت مؤسسه ارسال دارند. حال باید توجه داشت از زمان ثبت تا زمانی که شرکت فاقد فعالیت بود، مراتب باید طی نامه‌ای کتبی درسربرگ شرکت و با مهر و امضاء به واحد مالیاتی مربوطه اطلاع داده شود.
2- در صورت خرید هرگونه اموال و اثاثیه و تجهیزات درسال مورد نظرجزء خرید شرکت محسوب شده و قابل رهگیری است.
3- جهت عدم فعالیت شرکت، تصمیم دفاتر مالی و اظهارنامه عدم فعالیت ضروری است. پس هر سال دفاتر مالی شرکت را در مهلت مقرر تهیه نمایید.
4- پلمپ دفاتر قانونی از دیگر تکالیف اشخاص حقیقی و حقوقی فاقد فعالیت می باشد. یعنی بابت هر سال مالی حتی درصورت نداشتن فعالیت می بایست دفاتر قانونی پلمپ گردد.
5- صاحبان مشاغل اشخاص حقیقی نیز از این قاعده مستثنا نبوده و ایشان نیز می بایست عدم فعالیت خود را به واحد مالیاتی مربوطه ارائه دهند.
6- مراقب حساب بانکی شرکت باشید، فعالیت حساب بانکی به منزله فعالیت شرکت می باشد. البته کارمزدهای بسیار محدود دریکی دو مورد که معمولاً بانک ها به صورت اتوماتیک و بدون اعلام به مشتری انجام میدهند، دیگر وجه ناگزیر ماجرا است که البته آن هم باید محدود باشد.

چنانچه در شرکت‌های سهامی، سهام بانام باشد،نام و مشخصات دارنده سهم برروی ورقه سهام درج می‌شود.همچنین طبق ماده۴۰ قانون تجارت، نقل وانتقال سهام بانام در شرکتهای سهامی باید در دفتر ثبت سهام شرکت ثبت شود وانتقال دهنده یا وکیل یا نماینده قانونی او موظف است تاانتقال رادر دفتر مزبور امضاء نماید.

سهام بخشی از سرمایه یک شرکت است که توسط شرکا و یا عموم مردم از طریق پذیره نویسی تامین می‎شود و میزان مشارکت (درصد سرمایه) و تعهدات (پرداخت مبلغ سهم) و سود صاحب سهم (به میزان سهام خود) سهامدار را مشخص می‎کند. در شرکت‎ها‎ی سهامی عام از مجموع سهام، ۲۰ درصد با توافق موسسین تعیین می‌شود. مازاد سرمایه همراه با اعلام تعداد سهامی که اشخاص حق خرید آن را دارند، در طرح اعلامیه پذیره نویسی قید و به اطلاع عموم می‎رسد. در شرکت‎ها‎ی سهامی خاص، تعداد سهام هر یک از سهامداران با توافق موسسین مشخص می‌گردد.

 
ثبت سهام با نام

چنانچه در شرکت‌های سهامی، سهام بانام باشد، نام و مشخصات دارنده سهم بر روی ورقه سهام درج می‌شود. همچنین طبق ماده۴۰ قانون تجارت، نقل و انتقال سهام بانام در شرکتهای سهامی باید در دفتر ثبت سهام شرکت ثبت شود و انتقال دهنده یا وکیل یا نماینده قانونی او موظف است تا انتقال را در دفتر مزبور امضاء نماید. صاحبان سهام بانام در شرکت‌های سهامی عام، حتی بدون موافقت مدیران شرکت مجاز هستند تا سهام خود را به نام دیگران انتقال دهند، اما نقل و انتقال سهام در شرکت‌های سهامی خاص، تابع شرایط خاص مندرج در اساسنامه و یا اجازه هیئت مدیره می‎باشد.

 
ثبت سهام بی نام

چُ

:: بازدید از این مطلب : 302

پذیره نویسی عمل حقوقی که به موجب آن شخص متعهد می‎شود تا قسمتی از سرمایه شرکت را در حدود مشخص شده را تامین نماید گفته می‎شود. این عمل در شرکت‎های سهامی عام صورت می‎گیرد.

عمل حقوقی که به موجب آن شخص متعهد می‎شود تا قسمتی از سرمایه شرکت را در حدود مشخص شده، تامین نماید، پذیره نویسی گفته می‎شود. این عمل در شرکت‎های سهامی عام صورت می‎گیرد.

 
تعداد و ویژگی‎های پذیره نویسان

در شرکت سهامی عام باید یک هیئت مدیره متشکل از حداقل ۵ نفر از میان صاحبان سهم تشکیل شود، بنابراین تعداد پذیره نویسان باید به حدی باشد که کل شرکا از پنج نفر کمتر نباشند. قانون برای حداکثر تعداد شرکا، شرطی را تعیین نکرده و ممکن است این تعداد بین ۵ تا هزاران نفر باشد.

 
تعهد پذیره‌نویسی

در فرآیند تعهد پذیره نویسی، کارگزار پس از بررسی سهام شرکت‌های متقاضی، بهای سهام را مشخص می‎نماید و به معرفی شرکت برای عرضه اولیه، متعهد می‌شود تا باقیمانده اوراق بهاداری که تا پایان دوره عرضه اولیه خریداری نشده است را خریداری کند. همچنین کارگزار پذیره‌نویس باید به سازمان بورس وثیقه و شواهد لازم را ارائه و این اطمینان را ایجاد کرده باشد که می‌تواند به تعهدات پذیره‌نویسی خود عمل کند. یکی از مزیتهای روش تعهد پذیره‌نویسی، جلوگیری از رفتارهای سفته ‌بازانه در هفته‌های آغازین عرضه سهام شرکت‌ها در بورس است. همچنین باعث می‎شود تا سهام زودتر به قیمت واقعی خود در بازار برسد. با این کار واسطه‎ها در بازار حذف می‎شوند و میزان ریسک سرمایه‌گذاری روی سهام شرکت‌های تازه‌ وارد، کاهش پیدا می‎کند.

 
مهلت پذیره نویسی

بر طبق تبصره ۱ از ماده ۲۳ قانون بازار اوراق بهادار، سازمان بورس تعیین کننده مدت زمان انجام پذیره نویسی می‎باشد که این  مدت بیشتر از ۳۰ روز نخواهد بود، اما سازمان بورس می‎تواند با تقاضای موسسان و احراز ادله مستدل، حداکثر ۳۰ روز دیگر پذیره نویسی را تمدید نماید. تبصره۲  همین ماده مقرر نموده که نتایج توزیع و فروش اوراق بهادار باید به سازمان اطلاع داده شود. این امر به منظور حفظ حقوق سرمایه گذاران بوده تا سرمایه آنها بدون دلیل در بانک باقی نماند. تبصره ۳ ماده فوق پیش‎بینی نموده که استفاده از وجوه دریافتی، پس از تکمیل فرآیند عرضه عمومی توسط سازمان مجاز می‎باشد. از سوی دیگر تبصره ۴  مقرر داشته که در صورت عدم تکمیل فرایند عرضه عمومی، وجوه تادیه شده باید حداکثر ظرف مدت پانزده روز به سرمایه گذاران برگردانده شود.

 
ورقه تعهد سهم

با «ورقه تعهد سهم»، تعهد پذیره نویسی تحقق می‎یابد که این امر از قانون فرانسه اقتباس و در لایحه قانونی ۱۳۴۷ ذکر شده است. این ورقه پذیره نویسان را قادر می‎سازد تا اطلاعاتی درباره شرکت کسب نمایند. بر طبق ماده ۱۳ لایحه قانونی ۱۳۴۷ ورقه تعهد سهم مشتمل بر این موارد می‎باشد: «سرمایه شرکت، نام بانک و شماره حسابی که مبلغ لازم توسط پذیره نویسان باید به آن حساب پرداخت شود، تعداد سهام، مبلغ اسمی آن و همچنین مبلغی که در موقع پذیره نویسی باید پرداخت شود، هویت و نشانی کامل پذیره نویس، نام و موضوع و مرکز اصلی، مدت زمان تشکیل شرکت، شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی و مرجع صدور آن و سرانجام درج اینکه پذیره نویس باید مبلغ پرداخت نشده سهام مورد تعهد را مطابق با مقررات اساسنامه شرکت پرداخت نماید».

 
ضمانت اجرای شرایط پذیره نویسی

مقررات مندرج در ماده ۱۳ لایحه قانونی ۱۳۴۷ جنبه آمرانه داشته و به منظور حفظ حقوق عموم وضع شده است. پذیره نویس نیز با اطلاع کامل از وضعیت شرکت، رضایت خود را برای پیوستن به آن اعلام می‎نماید. از نظر قانونگذار و طبق ماده ۱۳ لایحه مذکور، هرگاه ورقه تعهد سهم فاقد موارد فوق باشد، از نظر شکلی باطل خواهد بود. در عین حال بطلان ورقه تعهد، موجب بطلان شرکت نیست.

اختیارات و تحدید اختیارات مدیران شرکت در چیست ؟ مدیران شرکت تمامی اختیارات لازمه را برای نمایندگی و اداره شرکت دارند، مگر اینکه در اساسنامه ترتیب دیگری مقرر شده باشد. هر قراردادی در رابطه با محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه به آن تصریح نشده، در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن خواهد بود


در شرکت انتصاب مدیرعامل از میان اعضای هیات مدیره یا اشخاص خارج از آن منتصب می‎شود. انتخاب مدیرعامل در صلاحیت هیات مدیره است که از میان اشخاص حقیقی انتخاب می‎شود. در صورتی که مدیر عامل عضو هیات مدیره باشد، نباید مدت مدیر عاملی او از مدت عضویت او در هیات مدیره بیشتر باشد. در عین حال مدیر عامل نمی تواند در زمان واحد، به عنوان مدیر چندین شرکت انتخاب شود و تنها می‎تواند مسئولیت اداره یک شرکت را بر عهده بگیرد. بر اساس ماده ۱۲۶ لایحه قانونی، مدت زمان تصدی مدیرعامل و یا هیات مدیره و میزان مسئولیت‏ها‎ و وظایف مدیران مشخص می‎شود که اگر مدیران برخلاف آن عمل کنند، در مقابل صاحبان سهام و اشخاص ثالث معتبر، مسئول هستند.


وظایف و مسئولیت‏ها‎ی مدیران شرکت

بر اساس لایحه اصلاح قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷، شرکت‏ها‎ بواسطه هیات مدیره منتخب مجمع عمومی اداره می‎شوند که آنها نیز با رعایت قوانین و مقررات جاری کشور، اساسنامه شرکت و مصوبات مجمع عمومی صاحبان سهام، شرکت را اداره می‎کنند. مطابق با مواد ۱۴۲ و ۱۴۳ اصلاحیه مزبور، اعضای هیات مدیره در برابر هر گونه سهل انگاری و کوتاهی خویش و دیگر اعضا، که موجب خسارت به شرکت می‎شود، به صورت فردی و گروهی در مقابل سهامداران و اشخاص ثالث مسئول هستند. همچنین بر اساس همین قانون، محدوده مسئولیت‏ها‎ی مدیران مشخص شده است و در صورتی که مدیران خارج از محدوده تعیین شده، عمل کنند و در نتیجه عملکرد آنها شرکت متضرر شود، خود پاسخگو هستند و باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرند.

محدوده اختیارات مدیران شرکت

ماده ۱۰۵ قانون تجارت به تعیین اختیارات مدیران شرکت پرداخته است و در این زمینه مقرر نموده که: «مدیران شرکت تمامی اختیارات لازمه را برای نمایندگی و اداره شرکت دارند، مگر اینکه در اساسنامه ترتیب دیگری مقرر شده باشد. هر قراردادی در رابطه با محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه به آن تصریح نشده، در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن خواهد بود». وظایف و مسئولیت‏ها‎ی مدیران در مقابل اشخاص ثالث، شرکت و شرکا مشخص می‎شود که در زیر به هر یک می‎پردازیم:

 
۱- وظایف مدیران در مقابل اشخاص ثالث

بر اساس ماده ۱۰۵ قانون تجارت، مدیران شرکت تمامی اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شرکت فراهم می‎کنند. اداره شرکت برای مدیران به معنای انجام تمامی امور اداری شرکت و انعقاد معاملاتی که مدیر به نام شرکت انجام می‎دهد، می‎باشد. مدیر می‎تواند مهم ترین امور از جمله فروش اموال اعم از منقول و غیر منقول، انتقال سرقفلی، توثیق اموال شرکت و … را بر عهده بگیرد. این ماده نظم عمومی حاکم بر شرکت را نیز مشخص می‎کند زیرا سهامداران از محدود کردن اختیارات مدیر، بعد از امضای اساسنامه، ممنوع شده اند. در صورتی که برخلاف این امر بین شرکا مقرر شده باشد، نسبت به اشخاص ثالث باطل و بلااثر است. این قاعده از حقوق عام راجع به قراردادها متمایز است و حقوق اشخاص ثالث را حفظ می‎کند.

 
۲- اختیارات مدیر در برابر شرکت و شرکا

سهامدارانی که اساسنامه را امضا می‎کنند، می‎توانند آزادانه اختیارات آن را محدود کنند و یا اینکه بعد از آن و همراه با شرکایی که بعداً وارد شرکت شده اند، به این امر مبادرت نمایند. بطور کلی مدیران در برابر شرکت و شرکا مسئولیت‏ها‎ی زیر را بر عهده دارند:

 

        زمانی که شرکا در اساسنامه اختیارات مدیر یا مدیران را محدود کرده باشند. به عنوان مثال پیش بینی کنند که اسناد تعهدآور مهم باید توسط اکثر شرکا امضا شود؛ شرکت و شرکا مسئولیت انجام دادن این تعهدات را ندارند و خود مدیران باید برای انجام آن اقدام کنند.

 

         اگر اساسنامه درباره اختیارات مدیر سکوت کرده باشد، مدیر از اختیارات مطلق برخوردار است؛ مشروط بر اینکه قرارداد جداگانه‎ی بین شرکا و مدیر، اختیارات وی را محدود نکرده باشد. به این معنا که به موجب قرارداد خصوصی، می توان اختیارات مدیر را در مورد شرکت و شرکا، محدود نمود و هرگاه مدیر از حدود اختیارات قراردادی خارج شود، در مقابل شرکت و شرکا مسئول خواهد بود.

 
مسئولیت مدنی مدیران شرکت

چنانچه خسارات وارده از سوی مدیران شرکت‏ها‎ی تجاری، به اشخاص ذینفع، ناشی از اتلاف باشد، برای احراز مسئولیت مدنی مدیران اثبات تقصیر مدیران ضرورت ندارد و وجود ارکان مسئولیت مدنی به معنای اثبات مسئولیت مدنی مدیران شده است. برای مثال اگر یکی از مدیران شرکت تجاری، شخصاً و مباشرتاً اقدام به تخریب اموال شرکت نماید، مسئولیت مدنی وی ثابت شده است. اما اگر مدیر بصورت غیرمستقیم و با واسطه، ضرری را به اشخاص ذینفع وارده کند، اثبات مسئولیت مدنی مدیر منوط به احراز تقصیر وی خواهد بود.

 
۱- نحوه اثبات تقصیر مدیران

اثبات تقصیر، نیازمند مشخص کردن «باید‌ها و نباید‌های» حاکم بر اعمال شخصی است که بواسطه آن تکالیف و حدود اختیارات و مرزهای مسئولیت اشخاص شفاف می‎شود. اگر ضررها و خسارتهای وارده از سوی مدیر به سایر اشخاص، در نتیجه تخلف از تکالیف و یا حدود اختیارات تعیین شده وی باشد، مدیر مسئولیت آن را بر عهده دارد و خسارت دیدگان جهت وصول زیان‏ها‎ی خود می‎توانند به وی مراجعه نمایند.

 
۲- منابع شناسایی تقصیر مدیران

منابع شناسایی تقصیر مدیران براساس ۳ منبع انجام می شود که عبارتند از قانون، قرارداد و عرف. به منظور شناسایی تقصیر مدیران شرکت‏ها‎ی تجاری باید به این منابع مراجعه کرد.

 

        قانون : جهت احراز مسئولیت مدنی مدیران در قانون، باید تکالیف و حدود اختیارات مدیران شناسایی گردد و در صورتی که خسارتهای وارده به اشخاص در نتیجه تخلف مدیران از تعهدات قانونی شان باشد، تقصیر آنها ثابت شده و می‌توان برای جبران ضرر‌های وارده به مدیران متخلف مراجعه کرد.

        تقصیر قراردادی مدیران : مدیران شرکت‌های تجاری در مقابل سه شخص مسئولیت قراردادی دارند که این سه شخص عبارت‌اند از شرکت، شرکا و اشخاص ثالث.

        تقصیر مدیران در عرف : تعهدات یک تاجر محدود به تعهدات قانونی و قراردادی محدود نمی شود و یکی از منابع استخراج تکالیف و حدود اختیارات مدیران شرکت‌های تجاری، عرف است. اگر در قانون حکمی در زمینه تکالیف و حدود اختیارات مدیران وجود نداشته و قراردادی نیز میان آنها منعقد نشده باشد، برای اثبات تخلف مدیران از تکالیف و یا حدود اختیارات، می‌توان به عرف مراجعه و تقصیر مدیران را اثبات کرد. مدیران شرکت‌های تجاری علاوه بر آنکه ملزم به رعایت اصول عرفی موجود در جامعه‌ای که در آن فعالیت می‌کنند هستند، باید قواعد عرف را نیز رعایت نمایند.

اشاعه و تفاوت آن با شرکت در چیست ؟ اشاعات در قانون مدنی آمده و عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شیء واحد به نحو مشاع بدون قصد کسب سود. در عین حال نباید تصور کرد، اشاعه اجتماع حقوق افراد در چیزی است که هیچ منفعتی نداشته باشد بلکه قاعدتاً مالی که منفعت نداشته باشد، هیچ قیمتی نیز برای آن تعیین نمی شود.

ماده ۵۷۱ قانون تجارت در تعریف شرکت چنین مقرر داشته است: «اجتماع حقوق مالکین متعدد در شیء واحد بنحو اشاعه». این تعریف به تمامی شرکت ها و اشاعات اشاره دارد و شرکتی که با پرداخت سرمایه مشخص با مشارکت چند نفر تشکیل می شود و یا اشاعه ای که چند نفر در خانه خود تشکیل داده اند و …. همگی مشمول تعریف فوق هستند. در ماده ۵۷۲ ذکر شده است که شرکت اختیاری است و یا در نتیجه عقدی از عقود تاسیس می شود. همچنین ممکن است شرکت در نتیجه شرکاء از قبیل مزج اختیاری یا قبول مالی مشاعاً در ازاء عمل چند نفر و نحو آنها تاسیس شده باشد. در ماده ۵۷۴ همین قانون آمده است که: «شرکت قهری اجتماع حقوق مالکین است که در نتیجه امتزاج یا ارث تشکیل می شود.»

اشاعات چیست ؟

اشاعات در قانون مدنی آمده و عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شیء واحد به نحو مشاع بدون قصد کسب سود. در عین حال نباید تصور کرد، اشاعه اجتماع حقوق افراد در چیزی است که هیچ منفعتی نداشته باشد بلکه قاعدتاً مالی که منفعت نداشته باشد، هیچ قیمتی نیز برای آن تعیین نمی شود. منظور از شرط «بدون قصد کسب سود» این است که عمل اشاعه بدون قصد منفعت صورت می گیرد و نه این که هر یک از شرکاء از حصه مشاعی خود هیچ سودی دریافت نکنند.

 
تفاوت اشاعه و شرکت

        شرکت با هدف کسب منفعت و سود تشکیل می شود و در عین حال، به ضرر و زیان نیز توجه دارد. هدف اصلی شرکت، تقسیم ضرر و زیان نیست و کسانی که شرکت را تاسیس کرده اند، با هدف کسب سود پا به این عرصه گذاشته و بنابراین عقلانی نیست که حتماً ضرر داشته باشد و ضرر آن تقسیم نشود. در واقع ضرر و سود به یک اندازه قابل تقسیم است مگر اینکه خلاف آن شرط شده باشد.

        در حالی که شرکت با عقد و اختیار تشکیل می شود؛ برای مثال شرکت راه و ساختمان با شراکت چندین نفر تاسیس می گردد. اما اشاعه ممکن است اختیاری و یا قهری باشد. برای مثال، زمانی که وراث در زمینه تقسیم ترکه مورث، با یکدیگر اشاعه می کنند، امری اجباری است.

        شرکت برای مدت مشخص و نامحدود تشکیل می شود و شرکا و سهامداران نمی توانند غیر از مواردی که در قانون تجارت عنوان شده است، درخواست انحلال آن را داشته باشند. این در حالی است که در اشاعه پس از دریافت نتیجه و هدف اصلی، شرکا می توانند هر زمان که بخواهند، آنرا منحل کنند.

        سهم شرکا در شرکت، براساس مجموعه ای از دستورالعمل ها انجام می شود. برای مثال انتقال سهم الشرکه تابع تشریفاتی است و در بعضی از آنها رضایت شرکاء ضرورت دارد. اما در اشاعه، انتقال حصه مشاع از ناحیه هر یک از شرکاء بی مانع است.

         در حقوق ایران، اشاعه نمی تواند توقعات شرکت را برآورده سازد. این دو نهاد حقوقی در تقابل با یکدیگر قرار می گیرند که بشکل تضاد یا رقابت مطرح می شوند. چنین تفکیکی، بویژه اگر اشاعه قانونی و اشاعه قراردادی جداگانه باشد، انکارناپذیر خواهد بود.

        شرکت داوطلبانه بوده و بنابراین قراردادی، سازماندهی شده و پایدار است. قصد شریک شدن اعضاء برای تشکیل شرکت، آنها را به هم پیوند می دهد. اشاعه تحمیلی است، بنابراین غیر سازماندهی شده، فانی و کمتر سازگار با زندگی تجاری می باشد.

        رقابت بین اشاعه و شرکت مستلزم این است که هر دو نهاد بتوانند بشکل صحیحی بر موقعیت هایی دارای محتوای یکسان اعمال شوند و بین آنها، حوزه مشترکی وجود داشته باشد. بین این دو نهاد رابطه عموم و خصوص من وجه وجود دارد.

        تحقق آورده عبارت است از سرمایه شرکت که شرکا در اختیار شرکت قرار می دهد و در مقابل آن سهم الشرکه یا سهام به شرکا تعلق می گیرد. در اشاعه، طرفین توافق می کنند اموالی را به اشتراک بگذارند و در مقابل به آنها حقوق، بویژه حقوق مادی که به عنوان مالک مشاع بودنشان متصل است، اختصاص داده می شود که با توجه به آنکه مالکان در هر لحظه حق تقسیم دارند، طرفین می توانند روی یک حق مالکیت فردی حساب کنند.

        مدیریت و کنترل شرکت جنبه عینی شرکت است که براساس حکم قانونگذار، مستلزم آن است که شرکاء بطور موثری در بهره برداری با نفعی مشترک، بطور مساوری همکاری داشته باشند. اما در اشاعه، نفع طرفین با توجه به قانون مدنی تصریح نشده و در هاله ای از ابهام قرار دارد. با این وجود، مالکان مشاع بدون هیچ تردید در شرایط تساوی مطلق بوده و حق بهره برداری از اموال مشاع و نحوه اداره کردن اموال مشترک تابع شرکت در نفع و ضرر به نسبت سهمشان را دارند

 asrejavanan.ir  buyshimmer.ir femalehours.ir arbbatarh.ir buy-best.ir

adote.ir asnafkaraj.ir b8b.ir gorganblog.ir buyslim-patch.ir downloadmovies.ir e-fakhteh-a.ir
 
**********************************************************************
 Ansar83.ir  lovelykids.ir  mazinet.ir   galaxy-kids.ir  gilanjobs.ir   b-gharargah.ir
Bia2prozhe.ir  newsresan.ir     Yeganehcloob.ir  zibar.ir  Castledl.ir ddfsb.ir  Deckcha.ir

 asrejavanan.ir  buyshimmer.ir femalehours.ir arbbatarh.ir buy-best.ir

 asrejavanan.ir  buyshimmer.ir femalehours.ir arbbatarh.ir buy-best.ir

 ******************************************************************

bahalbaxx.ir  iranwebbase.ir pnn24.ir rao-co.ir   sisx.ir